หลังจากอ่านข่าว Occupy Wall Street: โค่นล้มทุนนิยม ในเงื้อมมือทุนนิยม?! ก็ทำให้นึกถึงคลิป ความเหลื่อมล้ำฉบับพกพา ที่นำเนื้อหามาจากหนังสือ ความเหลื่อมล้ำฉบับพกพา โดยคุณสฤณี อาชวานันทกุล (@fringer)
ดูแล้วก็นึกถึงปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำทางระบบสุขภาพ ที่สภาพทุกวันนี้ก็ยังใกล้เคียงกับตอนเริ่มต้นโครงการประกันสุขภาพถ้วนหน้า (30 บาทรักษาทุกโรค) ในแง่ของการเข้าถึงระบบสุขภาพที่ direct cost อย่างค่ารักษา และค่ายาไม่ใช่อุปสรรคในการเข้าถึงแล้ว แต่ indirect cost เช่น ค่าเดินทาง ค่าเสียโอกาสในการทำงานเพื่อมารักษาก็ยังเป็นปัญหาอยู่กับชนชั้นล่าง โดยเฉพาะพื้นที่ห่างไกลที่โรงพยาบาลไม่ค่อยมี ในขณะที่บางพื้นที่ก็มีโรงพยาบาลขนาดใหญ่กระจุกตัวกันอยู่เป็นจำนวนมาก
ปัญหาเรื่องการกระจายตัวของโรงพยาบาลอาจจะโทษได้ว่าเป็นปัญหาที่เกิดจากการดำเนินการในอดีต เพราะการก่อสร้างโรงพยาบาลมักเกี่ยวเนื่องกับนักการเมืองเจ้าของพื้นที่ แต่จะรอให้นักการเมืองมาแก้ปัญหานี้ให้อาจจะต้องรอไปอีกนานแสนนาน อย่างเช่นการยกระดับอนามัยเป็นโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล ที่เป็นการเปลี่ยนชื่อ เพิ่มงบ เพิ่มบุคลากรให้ แต่สุดท้ายก็ยังเป็นอนามัย (มีบางพื้นที่ทำให้เป็นมากกว่าอนามัยได้แต่ก็เป็นเพียงแค่ส่วนน้อย) และเป็นเพียงแค่นโยบายหาเสียงที่มาเร็วเคลมเร็ว เปลี่ยนรัฐบาลไปแล้วก็ไม่รู้ว่าชะตาชีวิตของ รพ.สต.จะเป็นอย่างไรต่อ
อ้างอิงและคัดลอกจาก พี่รัชชานนท์ ครับ http://rachanont.com/page/2/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น